جواب: کتابمقدس می فرماید: "انسان که از زن زائیده می شود قلیل الایّام و پر از زحمات است. مثل گل می روید و بریده می شود و مثل سایه می گریزد و نمی ماند.... اگر َمرد بمیرد بار دیگر زنده شود؟" (ایوب 1:14 - 2 14).
به مانند ایوب این سؤال تقریباً ذهن همۀ ما را به خود مشغول کرده است . واقعاً پس از مرگ چه اتفاقی میافتد؟ آیا به همین سادگی از بین خواهیم رفت و دیگروجودنخواهیمداشت؟آیاپساز َمرگبهزمین خواهیم برگشت تا به اهداف شخصی عالی تری برسیم؟آیاپساز َمرگهمهبهیکجامیروندویا اینکه افراد مختلف به مکان های متفاوت منتقل خواهند شد؟ آیا واقعاً چیزی به نام بهشت و جهنم وجود دارد و یا اینکه همۀ این ها توهّمات ذهنی هستند؟
کتابمقدس نه فقط حیات پس از مرگ را تأئید می کند بلکه آن را جاودانی و بسیار پر جلال توصیف مینماید: "بلکه چنانکه مکتوب است: "چیزهائی را که چشمی ندید و گوشی نشنید و به خاطر انسانی خطور نکردیعنیآنچهخدابرایدوستدارانخود ُمهیّاکرده است" (اول قرنتیان 9:2). عیسی مسیح خدای ُم َج ّسم به این جهان خاکی آمد تا حیات جاودانی را همچون یک هدیه به انسان ببخشد. "و حال آنکه به سبب تقصیرهای ما مجروح و به سبب گناهان ما کوفته گردید و تأدیب سلامتی ما بر وی آمد و از زخم های او ما شفا یافتیم" (اشعیا 5:53).
عیسی مسیح با فدا کردن جان خود مجازاتی را که ما لایق آن بودیم بر خود گرفت. او پس از سه روز با قیام روحانی و جسمانی خویش از قبر پیروزی خود را بر مرگ ثابت نمود. پس از قیام از مردگان عیسی مسیح مدت 40 روز بر زمین ماند و قبل از صعود به بهشت ابدی توسط هزاران نفر دیده شد. رومیان 25:4 میگوید: "که به سبب گناهان ما تسلیم گردید و به سبب عادل شدن ما برخیزانیده شد."
قیام مسیح از مرگ واقعه ای است که برای اثبات َسندیّت آن مدارک زیادی موجود می باشند. پولس رسول از افراد محتلف دعوت نمود تا با استفاده از شهود عینی اعتبار این واقعه را مورد پرسش قرار دهند. ولی هیچکس نتوانست ِص ّحت قیام مسیح را ر ّد کند. بر مبنای قیام مسیح که اساس ایمان مسیحی است ما نیز از مردگان خواهیم برخاست.
برخی از مسیحیان اولیه به این حقیقت ایمان نداشتند. پولس آن ها را بدینصورت نصیحت می کند: "لیکن اگربهمسیحوعظمیشودکهاز ُمردگانبرخاست چونستکهبعضیازشمامیگویندکهقیامت ُمردگان نیست؟امااگر ُمردگانراقیامتنیستمسیحنیز برنخاسته است" (اول قرنتیان 12:15 ـ 13).
مسیح نوبر کسانی است که به جهت زندگی آینده خواهند برخاست. آدم او که همۀ ما از نسل وی می باشیم گناه کرد. گناه او مرگ جسمی را برای همۀ آدمیان به ارمغان آورد. اما همۀ آنانی که توسط ایمان به مسیح به فرزندخواندگی در خانوادۀ الهی خوانده شده اند وارث زندگی جدید خواهند شد. (اول قرنتیان 20:15ـ22)همچنانکهخدابدنمسیحرااز ُمردگان برخیزانید بدن های ما نیز به هنگام بازگشت مسیح از قبر خواهند برخاست. (اول قرنتیان 14:6)
باید توجه داشت که اگر چه در نهایت همۀ ما برخیزانیده خواهیم شد ولی همه به بهشت نخواهند رفت. آنچه تعیین می کند شما پس از مرگ به بهشت خواهید رفت و یا به جهنم انتخابی است که حین حیات خود بر زمین اتخاذ می کنید. کتابمقدس می گوید: "و چنانکهمردمرایکبار ُمردنوبعدازآنجزایافتن ُمق ّرر است" (عبرانیان 27:9). آنانی که عادل کرده شده اند به آسمان خواهند رفت تا وارد حیات ابدی شوند. اما همۀ بی ایمانان برای مجازات ابدی به جهنم فرستاده خواهند شد. (متی 46:25)
جهنم نیز مانند بهشت یک توهّم و یا تجسم ِصرف نیست؛ بلکه مکانی است واقعی. آنجا جائی است که اشخاص غیر عادل (بی ایمان) خشم و غضب ابدی خدا را تجربه خواهند کرد. در جهنم گناهکاران متحمل شکنجۀ جسمی و عذاب روحی و روانی خواهند بود و وجدانشان از خجالت شرم افسوس و حقارت رنج خواهد برد.
جهت توضیح ماهیّت جهنم کتابمقدس از اسامی مختلفی استفاده می کند: هاویه که چاهی است بی انتها (لوقا 31:8 ؛ مکاشفه 1:9) و دریاچۀ آتش که ساکنان آن شب و روز در آتش آن عذاب می کشند (مکاشفه 10:20). در جهنم گریه و فشار دندان خواهد بود. اینها نشانی است از رنجیدگی و غضب شدید (متی 42:13).آنجاجائیاستکه"... ِکرمایشاننمیردو آتش خاموشی نیابد" (مرقس 48:9). نکتۀ مهم این استکههرچندخدامیفرماید:"مناز ُمردن َمرد شریر خوش نیستم. بلکه (خوش هستم) که شریر از طریق خود بازگشت نموده زنده ماند" (حزقیال 11:33) ولی به زور ما را مجبور نمی سازد او را اطاعت کنیم. اگر ما اختیار می کنیم که او را رد نمائیم او آنچه را ما طلبیدیم به ما می دهد. و آن چیزی نیست جز دوری ابدی از خدا.
زندگی زمینی ما یک امتحان است؛ و در واقع تعیین کننده و تدارک بینندۀ آیندۀ ابدی ماست. برای ایمانداران این آینده عبارت است از زندگی ابدی در حضور خدا. پس سؤال مهم این است: "من چگونه می توانم یک ایماندار محسوب شوم تا این حیات ابدی را دریافت کنم؟" در پاسخ باید گفت که فقط یک راه وجود دارد؛ و آن ایمان و اعتماد به عیسی مسیح پسر خداست. عیسی فرمود: "... من قیامت و حیات هستم. هرکهبهمنایمانآورداگر ُمردهباشدزندهگردد.و هر که زنده بُ َود و به من ایمان آورد تا به ابد نخواهد ُمرد...." (یوحنا 25:11ـ26).
حیات ابدی به عنوان یک هدیه در دسترس همه می باشد. اما تنها کسانی قادر به دریافت آن هستند که خویشتن و امیال دنیوی خود را انکار کرده و خود را همچون قربانی به خدا تسلیم کنند. "آنکه به پسر ایمان آورده باشد حیات جاودانی دارد و آنکه به پسر ایمان نیاورد حیات را نخواهد دید بلکه غضب خدا بر او می ماند." (یوحنا 36:3). فرصت توبه به هیچکس پس از َمرگدادهنخواهدشد.فرصتماپساز َمرگتنها برای رویاروئی با خداست. او ما را دعوت می کند تا امروز با محبت و ایمان بسوی او آئیم. اگر ما ایمان آوریم که مرگ عیسی مسیح جریمۀ طغیان گناه آلود ما را پرداخت نمود نه فقط صاحب یک زندگی بامعنی و پربرکت بر روی زمین خواهیم شد بلکه حیات جاودانی در حضور مسیح نیز برای ما تضمین می شود.
اگر مایل هستید عیسی مسیح را به عنوان نجات دهندۀ خود بپذیرید می توانید از این نمونۀ دعا استفاده کنید. ولی این حقیقت را همیشه بیاد داشته باشید که گفتن و یا تکرار این دعا (و یا هر دعای دیگر) باعث نجات شما نمی شود. نجات واقعی تنها با اعتماد قلبی به عیسی مسیح که بر صلیب گناهان ما را آمرزید دریافت میشود. این دعا راه ساده ای است برای ابراز ایمان و قدردانی شما از خدائی که راه نجات را برای شما تدارک دید. "خداوندا می دانم که به ّضد تو گناه کرده ام و مستحق مجازات می باشم. اما می دانم که عیسی مسیح مجازاتی را که من شایستۀ آن بودم بر خود گرفت تا من بتوانم بوسیلۀ ایمان به او آمرزیده شوم. از گناه خود توبه می کنم و برای نجات فقط به تو اعتماد می کنم. تو را شکر می کنم که محض فیض عجیب خود گناهانم را بخشیده و به من حیات جاودانی داده ای. آمین."
آیا با مطالعۀ این مطالب تصمیم گرفتید تا با ایمان مسیح را در قلب خود بپذیرید؟ اگر اینچنین است لطفاً دگمۀ زیر را فشار دهید. "امروز مسیح را در قلب خود پذیرفتم”
برای اطلاعات و مطالب بيشتر می توانيد به سايت زير مراجعه بفرماييد: www.gotquestions.org/farsi